Çanakkale'de vakit cuma vakti. Ağır hareketlerle abdest almak için hazırlanıyorum. Ellerimi yıkarken hemen yanıbaşımda abdest almaya çalışan 7-8 yaşlarındaki bir çocuğun beni izleyerek abdest almaya çalıştığını farkediyorum. Yüzünü yıkıyor ve benim yüzümü yıkamamı bekliyor. Yüzümü yıkadıktan sonra kollarımı yıkamaya başlıyorum aynı zamanda göz ucuyla çocuğu takip etmeye çalışıyorum. Oda kollarını yıkamaya başlıyor. Beni taklit ediyor, benim yaptıklarımı yapıyordu... İlk fark ettiğimde nedendir bilmem çok heyecanlanmıştım. Bu ilk heyecanı atlatmak biraz zor oldu. Bir hareket yapmadan önce bunun doğru bir hareket olup olmayacağını kırk kere düşünmeye başlamıştım. Daha sonra toparlandım ve çocuğa iyi bir örnek olmaya çalıştım elimden geldiği kadarıyla ama heyecandan başın mest edilmesiyle kulakların yıkanma sırasını karıştırmıştım. Bi ara durumu çocuğa izah etmek geldi içimden ama "nasıl olsa abdestin şartlarını tam olarak yerine getirdim" diye düşünerek ve karizmayı çizd
"O halde kendini yargılayacaksın," dedi kral. "En zoru da budur. Kendini yargılamak başkasını yargılamaya benzemez. Eğer kendini yargılamayı başarabilirsen, o zaman gerçek bilgeliğe ulaşmışsın demektir." Küçük Prens - Bölüm 10